Saturday, September 12, 2009

Sunday, June 21, 2009

Nasty rootkit/spyware virtumonde

You can read a lot about antivirus and antispyware software failing to catch up with the explosive growth of viruses that are surrounding the net. For the first time, I saw all the software really failing to remove a virus, even if it knew that it was there.

My first encountering of the spyware was a few weeks ago (on a machine not of my own). I lost an entire day searching for a remedy, that resulted in nothing. My first try was to just do a basic scan with the available software (NOD32 and SpyBot), which detected the virus, but couldn't do anything to remove it. Trying in safemode, was the obvious next step. I was surprised to see that virtumonde even loaded in safemode, and therefore I couldn't remove it. Then I began my search on the net with the hope to find some quick solution (time is precious). Hours after trying to remove it from starting, various virtumonde "fixes", other antivirus and spyware software, it ended in nothing.
I was really determined not to surrender to this nasty peace of software, and therefore I had one last hope: isolate XP, and remove the damn thing manually. So I booted with Hiren's Boot CD a mini version of XP, with which I hoped to remove virtumonde while it wasn't active. I did in advance locate the files and registry keys (which I got by scanning with Spybot). And finally, when I deleted the files, removed the registry keys, booted up the machine, the virus was eliminated! :D

To sum things up, the spyware is nasty, really nasty. Haven't seen any other spyware that was more persistent than this. If you get infected by something like this, you end up either formatting your drive or do it manually like I did. There may be other, maybe easier ways, to overcome this problem, but here's one solution that worked for me:
1. Scan the system with SpyBot and locate the files that it found
2. Delete them with SpyBot and reboot the system
3. Boot mini XP with Hiren's boot CD
4. Now go to the windows system folder (or there where the files were reported), and sort the files by modification date. Because we deleted the files in step 2, the virus should have recreated itself again. So this is a quick way to identify all the files, since these are the last created ones.
5. Remove these files and any other files that were reported in step 1
6. Reboot the system and do a final scan with spybot, to make sure it is completely removed
7. You should be very happy now. :D

Friday, June 12, 2009

Unable to load OfficePluginRes.dll

Haven't seen much of solutions on the net about this, so here's my own workaround.

There are some "addins" that are used by all office programs, and apparently the contribute plugin somehow got broken on my system.

The error while starting any of the office programs might look something like this:
"Unable to load OfficePluginRes.dll. Contribute may not be installed properly."

The fix is to disable the loading of this addin by simply doing the following:
1. Run regedit
2. Go to: HKEY_LOCAL_MACHINE\SOFTWARE\Microsoft\Office\
3. Pick your program where the error occurs (in my case Outlook)
4. Open: Adobe.Contribute.OfficePlugin
5. The DWORD value "LoadBehavior" should be set on 3. Change it to 0.

This should be a quick fix to get rid of that nasty message.

Saturday, April 11, 2009

Vertrouwelijke telefoongesprekken

Is het nog mogelijk een vertrouwelijk telefoongesprek te voeren?

NOVA onderzoekt hoe goed de telefoons van onder meer overheidsinstanties beveiligd zijn. Wat blijkt? Het is kinderlijk eenvoudig om de telefoon van de overheidsinstanties, ziekenhuizen, advocaten en cliënten af te luisteren als aan één kant van een telefoongesprek gebruik wordt gemaakt van sommige typen digitale huistelefoons.

Het gaat bijvoorbeeld om gesprekken tussen verschillende politiebureaus, en meldingen van ongelukken door de politiemeldkamer. Ook een conversatie waarin een arts de resultaten van een bloedtest doorbelt, blijkt zonder veel moeite te beluisteren. Er is niet meer voor nodig dan een laptop en een speciaal telefoonkaartje dat op internet te koop is voor 23 euro.

NOVA laat in de uitzending een groot aantal geluidsfragmenten horen.

Monday, January 5, 2009

[NL] Skimming op NS-Stations - Pinnen niet veilig

In een eerdere post over identiteitsfraude was te zien hoe gevoelige data bij frauders terechtkomt. Het ging vooral over creditcards die misbruikt werden.
Deze keer gaat het over PIN pasjes waarbij door het zogenaande 'skimming' fraude kan worden gepleegd. In deze post gaat het specifiek over NS kaartjesautomaten waarbij gepind kan worden.

Illusie van veiligheid
Het afschermen van de pincode geeft een fals gevoel van veiligheid en heeft in gevallen waarbij de toetsaanslagen worden gelogd (keylogger) totaal geen nut meer.

Op de site van uitzendinggemist is een korte rapportage te zien over een voorval bij een treinreiziger (eerste 8min. van de uitzending) die een skim-apparaat ontdenkt heeft.

Werking skim-apparaat
De werking en een aantal foto's van zo'n skim-apparaat zijn hier te zien.
Het apparaat is een precies stukje handwerk. De kaartlezer bestaat uit twee printplaten met een koperlaag, zoals die wordent gebruikt om elektronische prints op te etsen, aanelkaar gesoldeerd en gelijmd met hot glue. Twee verhoogde stroken met dubbelzijdig kleeftape zorgen voor een redelijke sterke bevestiging. De bovenste plaat was geplaatst voor de kaartlezergleuf, en de onderste valt ver naar binnen in de kaartjeautomaat en is boven het toetsenbord gemonteerd.


Er zitten diverse stukjes elektronica in:

* Een USB-filmcamera
* Een magnetische leeskop en elektronica
* Een infrarood LED gevoed door een 3V lithiumbatterij belicht het toetsenbord
* Een groen LEDje op de nep-kaartlezer met een eigen 1,5V AA-batterij.

De camera bestaat slechts uit een printplaatje en wordt gevoed door een NiMH-accu van een mobiele telefoon van Nokia. De lens is gericht op het toetsenbord (zie foto) waar de gebruiker zijn pincode intikt. De camera bevat 2 GB opslagruimte en maakt filmpjes in 3GPP formaat met een dusdanige lage resolutie dat er 1 MB / minuut video wordt opgeslagen. Hieruit kan worden berekend dat er dus 32 uur video kan worden opgeslagen.

De leeskop zit op de pasgleuf en leest de magneetstrip van de pinpas terwijl deze door het skimapparaat gaat. De elektronica wordt ook gevoed door een NiMH-accu uit een Nokia mobiele telefoon. In het zilverkleurige plakband zit een printplaatje van 5 bij 30 mm groot met daarop twee SMD chips. De electronica bestaat (vermoedelijk) uit een microcontroller en een flash-EEPROM waarop de magneetstripgegevens worden opgeslagen. De techniek is het eerst (aan mij) beschreven in het hackersblad Hacktic #8 in begin van de jaren negentig.


Hoe hiertegen te beschermen?
Hoe dan ook moet je altijd ervoor zorgen dat je je pincode goed afschermt en je tijdens het pinnen niet laat afleiden.

Wie helemaal paranoia is kan het primitief aanpakken en teruggaan naar de tijd van contant met muntgeld betalen.
Maar om niet steeds al dat kleingeld mee te hoeven nemen is er wel een nettere oplossing, namelijk chippen.
Voordat je chipt moet je natuurlijk je chip van tevoren opladen, maar je zorgt er wel voor dat je pincode niet blootgesteld is aan camera's en/of keyloggers. Dus ook al is er een skim-apparaat over het originele aanwezig en je magneetstrip misschien uitgelezen, je pincode blijft prive en de fraude is voorkomen.

Skimmen niet alleen op NS-Stations
Het skimmen gebeurt natuurlijk niet alleen op NS-Stations. Op grote schaal wordt het ook uitgevoerd op verschillende plaatsen zoals winkels, tankstations of soms al klaargemaakt in de fabriek.

Je kunt nooit voorzichtig genoeg zijn, maar wel de nodige preventie treffen en de risico's daarmee verkleinen.

Saturday, December 27, 2008

[NL] Allegorie van de grot

De allegorie van de grot vormt Plato’s beroemdste passage uit al zijn werken. Deze bevindt zich in Politeia (VII 514A–520A.), de dialoog die gaat over het wezen van de rechtvaardigheid en waarin tevens wordt geprobeerd een blauwdruk te geven van de ideale staat. In de allegorie van de grot doet Plato (428 v.Chr. - 347 v.Chr.) zijn opvattingen uit de doeken over het mens-zijn en de menselijke kennis in relatie tot de realiteit.



De Ideeën- of Vormenleer
Voor het begrijpen van de allegorie is het nodig enig inzicht te verkrijgen in Plato’s kennisleer. Hij beschouwde alles in onze wereld als een voorbijgaande, aan verval onderhevige kopie van een ideale vorm met een permanent en onvergankelijk bestaan buiten ruimte en tijd. Dit is een idee dat hij ontleende aan Socrates (470 v.Chr. - 399 v.Chr.), die ook al geloofde in abstracte entiteiten die het wezen vormen van de dingen. Volgens Plato was de gehele materiële kosmos doortrokken van wiskundige verhoudingen, die resulteren in een volmaakte orde en harmonie. Op deze wijze kon de hele natuurkunde worden uitgedrukt in wiskundige vergelijkingen. Dit idee ontleende hij aan Pythagoras (582 v.Chr. - 496 v.Chr.). Zo ontstond de visie dat de oppervlakkige alledaagse wereld chaotisch was. De perfecte wiskundige wereld, die niet zintuiglijk waarneembaar is, lag daar aan ten grondslag.

Twee werelden
Plato heeft deze denkwijze op tal van terreinen toegepast, die ertoe leidde dat de realiteit werd verdeeld in twee domeinen. Er was de wereld van de mensen, oftewel de waarneembare wereld van alledag. In deze wereld gaat alles voorbij en blijft niets hetzelfde, wat Plato zelf samenvatte met ‘alles wordt, niets is’. Dit is de wereld van de zintuigen waar de dimensies ruimte en tijd heersen en waar bijgevolg niets perfect is. In de wereld der abstracties daarentegen heerst een perfecte orde en permanentie, ruimte en tijd bestaan daar niet. Door de onveranderlijkheid is dat de wereld waar de echte werkelijkheid bestaat.

Het bestaan van deze twee domeinen heeft voor de mens dezelfde gevolgen als voor alle andere dingen. Ons lichaam, dat waarneembaar is, is ondergeschikt aan fysische wetten en bevindt zich binnen ruimte en tijd. Het ontstaat en verdwijnt weer, is niet perfect of op twee verschillende momenten identiek. Onze ziel echter was volgens Plato immaterieel, tijdloos en onvergankelijk. Daarmee is de ziel onze permanente Vorm, die tevens onderdeel uitmaakt van de wereld der abstracties.

Nu behoorde volgens Plato hetgeen bestaat tot het Goede. Voor hem vloeide hieruit voort dat het belangrijkste levensdoel van een intelligent mens het doorschouwen van de oppervlakte is, om zo door te dringen tot de eigenlijke realiteit. Wanneer men dat bereikt bevat men de wereld der Ideeën, waar de ziel reeds verblijft en tot in de eeuwigheid zal blijven. Op deze wijze is het menselijk bestaan een repetitie voor het hiernamaals.

De allegorie van de grot
Dit is nu de eigenlijke visie van Plato die de basis vormt voor zijn gelijkenis. Deze gaat als volgt. Men dient zich een grote grot voor te stellen, die met de buitenwereld verbonden is door een gang met een dusdanige lengte dat er geen daglicht in de grot valt. Er zit een rij gevangenen met hun rug naar de ingang, en ze kijken naar de achterwand van de grot. Hun ledematen en halzen zijn zo vastgeketend, dat ze hun hoofden niet kunnen bewegen en noch elkaar, noch zichzelf kunnen zien. Dit betekent dat ze alleen de wand voor zich kunnen waarnemen. Zo hebben ze hun hele leven gezeten en kennen niets anders.

Achter hen bevindt zich een vuur. Tussen hen en dat vuur staat een muurtje, dat zo hoog is als een gemiddeld mens. Aan de andere kant van die muur lopen mensen met dingen op hun hoofd heen en weer. De schaduwen van die dingen vallen door het vuur op de wand waar de gevangenen tegenaan kijken, die ook de stemmen weerkaatst van hen die de dingen dragen. Plato betoogt nu dat het enige dat de gevangenen in hun leven waarnemen schaduwen en echo’s betreffen. Ze zullen denken dat deze de realiteit vormen, en hun gesprekken zouden over de waarneming van deze realiteit gaan.

Als een gevangene zijn ketenen zou kunnen afschudden, zou hij door de levenslange ketening in het halfduister zo verkrampt zijn, dat het alleen al pijnlijk voor hem zou zijn om zich om te draaien, bovendien zou het vuur hem verblinden. Hij zou volkomen in de war raken en zich weer willen omkeren naar de wand met schaduwen, naar de realiteit die hij begrijpt. Als hij uit de grot naar het felle zonlicht zou worden geleid, zou hij pas na lange tijd iets kunnen zien en dat begrijpen. Als hij eenmaal gewend zou zijn aan de bovenwereld en daarna terugkeerde in grot, zou de duisternis hem weer tijdelijk verblinden. Zijn ervaringen zouden onbegrijpelijk zijn voor de andere gevangenen, omdat hun taal alleen naar schaduwen en echo’s verwijst.

Sterker nog, zijn vaardigheid om de schaduwen te herkennen en te beschrijven zal geleden hebben onder zijn ervaringen, en op de andere gevangenen zou hij minder intelligent overkomen in dat opzicht.

Interpretatie
Het geschetste beeld van de allegorie kan worden toegepast op Plato’s kennisleer. De wereld der mensen binnen ruimte en tijd dient te worden gelijkgesteld aan het leven in de grot. Het licht van het vuur dat de schaduwen veroorzaakt en de echo’s van de stemmen van de mensen aan de andere kant van de muur kunnen worden gezien als de tijdelijke varianten van de entiteiten, de blauwdrukken. De pijn en moeite die de gevangene moet doen om zich te bevrijden van zijn ketenen staat voor het langdurig nadenken over het Goede, waarbij veel discipline komt kijken aangezien de verleiding moet worden weerstaan zich over te geven aan de aardse lusten. Het uit de grot ontsnappen en in het felle zonlicht terechtkomen staan dan gelijk aan de opstijging van de ziel naar de wereld der abstracties, de echt kenbare wereld die we aanschouwen met onze geest. De zon die de aarde helder verlicht komt overeen met onze geest waarmee we de ware inzichten kunnen ‘aanschouwen’. Het weer teruggaan in de grot leidt ertoe dat diegene weer moet wennen aan het halfduister. Het communiceren met de medegevangenen is nu in feite niet meer hetzelfde aangezien hun kennis over de werkelijkheid nu verschillend is. Hiermee wilde Plato laten zien dat een mens die in de hogere regionen is gekomen, moeite heeft of zelfs weigert zich in te laten met ‘menselijke’ aangelegenheden. Hun ziel snakt ernaar steeds daarboven te vertoeven.

Bron

[EN] Faith equals Fertility

If a Martian were to look at a map of the Earth’s religions, what he might find most surprising is the fact that such a map can be drawn at all. How strange--he might say to himself--that so many of the world’s Hindus are to be found in one place, namely India. And how odd that Muslims are so very numerous in the Middle East. With the disconcerting curiosity that is so typical of Martians, he might wonder what explains this geographical clustering. Do people move countries in order to be close to others of the same faith? Or do people simply tend to adopt the religion they grew up with?

The answer, of course, is the latter--on the whole. There are exceptions: Jews moving to Israel, for example, and there are many other cases of religious migration. Still, the huddling of the faithful is mainly explained by the fact that religion runs in families. If you have a religion, it is probably the same one as your parents. Earlier this year a survey by the Pew Forum on Religion and Public Life found that nearly three-quarters of American adults professed the religion in which they were raised. But instead of finding this glass to be three-quarters full, newspapers preferred to notice that it was one-quarter empty. It was the minority of Americans who either switched religions, or abandoned religion altogether, who were highlighted in reports of the survey (“Poll Finds a Fluid Religious Life in US”, ran a headline in the New York Times). Plainly it does not count as news that religion remains largely a family affair. Yet it should do, because of its largely unnoticed consequences. Some religious groups are dramatically outbreeding others, in ways that have an impact on America, Europe and elsewhere.

Consider the Mormons, who grew from six people in a log-cabin in upstate New York in 1830 to 13.1m adherents around the world in 2007. At the beginning of the 20th century, Mormons were a fringe sect in America, with decidedly unusual beliefs. (They officially hold that God once had a body; that people exist as spirits before they are physically conceived; and that Jesus will one day commute between somewhere in Israel and somewhere in the United States.) Today Mormons are about to overtake Jews in America; in fact, they may already have done so. And they almost had their own presidential candidate, in the person of Mitt Romney, a former governor of Massachusetts. The rapid rise of Mormons in America, growing by an average of 40% every decade in the 20th century, is mainly due to their large families. The American state with the highest birth rate is Utah, which is around 70% Mormon. In America, on average, Mormon women have nearly three times more children than Jewish women.

Ultra-Orthodox Jews, however, do have plenty of offspring. This fact is changing the face of Israel, where such families have three times more children than other Israelis. As a result, at least a quarter of Israel’s population of under-17s is expected to be ultra-Orthodox by 2025, according to Eric Kaufmann at Harvard. A similar but more gradual increase in the religious right has been taking place in America for decades, and not just because of Mormons. Conservative Protestant denominations as a whole grew much faster than liberal ones in 20th-century America, and it has been estimated that three-quarters of this growth is due simply to higher birth rates. Were it not for the fact that Evangelical Christians reproduce faster than other Protestants, George Bush--who attracted most of the Evangelical votes--probably could not have made it back to the White House in 2004.

Like other demographers, Eric Kaufmann expects western Europe to become markedly more religious in the course of the 21st century, as a result of the relatively low fertility of unbelievers and immigration from more pious places. Not only do denominations with traditionalist values tend to have higher birth rates than their more liberal co-religionists, but countries that are relatively secularised usually reproduce more slowly than countries that are more religious. According to the World Bank, the nations with the largest proportions of unbelievers had an average annual population growth rate of just 0.7% in the period 1975-97, while the populations of the most religious countries grew three times as fast.

If they want to spread their gospel, then, one might half-seriously conclude that atheists and agnostics ought to focus on having more children, to help overcome their demographic disadvantage. Unfortunately for secularists, this may not work even as a joke. Nobody knows exactly why religion and fertility tend to go together. Conventional wisdom says that female education, urbanisation, falling infant mortality, and the switch from agriculture to industry and services all tend to cause declines in both religiosity and birth rates. In other words, secularisation and smaller families are caused by the same things. Also, many religions enjoin believers to marry early, abjure abortion and sometimes even contraception, all of which leads to larger families. But there may be a quite different factor at work as well. Having a large family might itself sometimes make people more religious, or make them less likely to lose their religion. Perhaps religion and fertility are linked in several ways at the same time.

Mary Eberstadt, a research fellow at the Hoover Institution in Stanford, California, has suggested several ways in which the experience of forming a family might stimulate religious feelings among parents, at least some of the time. She notes that pregnancy and birth, the business of caring for children, and the horror of contemplating their death, can stimulate an intensity of purpose that might make parents more open to religious sentiments. Many common family events, she reasons, might encourage a broadly spiritual turn of mind, from selfless care for a sick relation to sacrifices for the sake of a child’s adulthood that one might never see.

Eberstadt argues that part of the reason why western European Christians have become more secular is that they have been forming fewer stable families, and having fewer children when they do. This, she suggests, may help to explain some puzzles about the timing of secularisation in certain places. In Ireland, for example, she notes that people started having smaller families before they stopped going to church. And, she argues, if something about having families can incline one to religion, this might shed some light on another mystery: why the sexes are not equally religious.

According to Rodney Stark, an American sociologist of religion, the generalisation that men are less religious than women “holds around the world and across the centuries”. In every country--both Christian and non-Christian--analysed by Dr Stark, based on data from the World Values Survey in the 1990s, more women than men said they would describe themselves as religious. There is no agreed explanation for this striking difference. Perhaps the fact that women play a rather larger role than men in the production and rearing of children has something to do with it. If family life does contribute to religiosity, then having larger families might backfire on unbelievers. It might make them more religious. And since faith is still largely a family affair, their children would then be more likely to be religious, too.

From INTELLIGENT LIFE magazine, Winter 2008